Curaçao

Op het eiland Curaçao ontmoeten Nederlanders elkaar op feestjes en tijdens het golfen op de besloten resorts van Nederlandse projectontwikkelaars. In ‘Curaçao’ wordt langzaam duidelijk gemaakt dat zij nauwelijks notie hebben van het aandeel dat Nederland heeft gehad in de geschiedenis van de voormalige kolonie. En al helemaal niet van de verstrekkende gevolgen daarvan voor de huidige samenleving.
Curaçao legt daarmee de onaangename kanten bloot van het karakter van een handelsvolk dat vaak denkt als enige het juiste voorbeeld te geven.
De zwarte en witte eilandbewoners op Curaçao spreken elkaar nauwelijks. Hun noodzakelijke omgang blijkt uiterst stroef en gespannen. En bovenal zwijgzaam. Totdat een manager van de lokale Albert Heijn-vestiging zijn zwarte personeel en het witte management op een cursus stuurt met als motto: ‘Waarom wil een Antilliaan geen leiding geven?’

[divider/]
[adsenseresponsive][tab:Docu]
[vpro-gemist id=”NPS_1186937″]
[tab:Mirror]
[npodocplayer id=”NPS_1186937″]
[tab:Trailer]
[sc name=geentrailer]
[tab:END]
[divider/]

Eén reactie

  1. Ik vind het goed dat er over dit onderwerp wordt gesproken en nagedacht. Ik vind dat het Nederlandse leven op Curacao in de film goed is neergezet.Een goede kritiek.
    Maar ik blijf toch zitten met een onvoldaan gevoel en een aantal vragen.
    Waarom heb ik maar hoogstens tien minuten een Curaçaose aan het woord gehoord en dan ook nog toen Nederlanders haar de mogelijkheid daartoe gaven?
    Waarom heb ik enkel Curaçaose vrouwen en mannen gezien die tegen Nederlanders in het Nederlands praatten, terwijl de film lijkt te beweren dat het kolonialisme nog leeft onder de Curaçaoënaars?
    Waarom zijn er een paar keer oude Curaçaose mensen close-up en intens gefilmd met daar onder een voice-over van Jan Willems die een Nederlandse tekst voorleest? Waarom wordt deze mensen niets gevraagd?
    Waarom wordt er geen interactie tussen Curaçaose mensen gefilmd los van dit onderwerp, laat staan met betrekking tot het onderwerp in hun eigen taal?
    Waarom is deze film die kritiek geeft op de Nederlanders die enkel oog hebben voor zichzelf, enkel gericht op de interactie tussen Nederlanders en tussen Nederlanders en Curaçaoënaars?
    Kortom: waarom is er niet gekozen om een documentaire te maken die in samenwerking met Curaçaoënaars tot stand is gekomen en zich focust op iets wat de Curaçaoënaars over de situatie op Curacao willen laten zien of aan de kaak willen stellen?

Reacties zijn gesloten.