Op een donderdag in februari, twaalf jaar geleden, krijgt de vrouw van filmmaker Joop van Wijk te horen dat haar zus wordt vermist. Een maand later blijkt ze te zijn vermoord. Ze is met elf bijlslagen om het leven gebracht. Door, zo blijkt, haar echtgenoot. De dader bekent en wordt berecht. Inmiddels heeft hij zijn straf uitgezeten. De zaak lijkt daarmee afgerond. Maar voor de betrokkenen voelt dat anders.
De Teledoc Anatomie van een moord behelst een precieze reconstructie van de moord: hoe is het gebeurd, hoe heeft het kunnen gebeuren? Dader, familie, vrienden en politie komen aan het woord. Niet om de rechtszaak over te doen of tot een eensluidend oordeel te komen, maar om recht te doen aan de complexiteit van motieven en emoties die met zo’n gezinsdrama gepaard gaan.
[divider/]
[adsenseresponsive][tab:Docu]
[vpro-gemist id=”NCRV_1517957″]
[tab:Trailer]
Geen trailer beschikbaar
[tab:END]
[divider/]
Wat een verschrikkelijk drama. Vooral voor de kinderen die levenslang hebben. Hoop dat de jongens gelukkig worden, heb echt met ze te doen en je ziet aan hun doen en laten dat ze in hun eerste levensmaanden en -jaren al de dupe waren van de onstabiliteit binnen het gezin. De familie en andere betrokkenen lijken mij nogal kil. Vooral de zus. Hoe kan je toestaan dat je man een film maakt waarin de moordenaar aan bod komt en dan ook nog bedankt aan het einde voor de medewerking. Onbegrijpelijk.
Nou Mellywana bedankt dan maar he!