Recensie: Siberia – Krokodil Tears

[divider /]

[onethird]
[onethird]

Deze recensie is geschreven door Christiaan Heijerman, student Journalistiek en fervent documentairekijker. Voor meer recensies van Christiaan kunt u op zijn website terecht.

[divider/]
[button14 linktarget=”_blank” url=”https://documentairenet.nl/nieuws/recensies/christiaan-heijerman/” titel=”Meer Recensies van Christiaan Heijerman “]
[button14 linktarget=”_blank” url=”https://documentairenet.nl/nieuws/recensies/” titel=”Overzicht van alle recensies”]
[divider/]
[viceadd300x250]
[/onethird] [twothirds_last]
[inleidingnieuws] De val van de Sovjet-Unie in 1991 was een behoorlijke hervorming voor de Russen, maar wat te denken van de satellietstaten. Die staten vielen voorheen onder de communistische invloedsfeer van de Sovjet-Unie, hadden decennia lang gedanst naar de pijpen van Moskou en weinig autonomie gekend. Ook Siberië kwam in de problemen. [/inleidingnieuws]

Novokuznetsk, gelegen op de grens tussen Kazachstan en Rusland was jarenlang een belangrijke stad in de Siberische industrie, maar raakte na de val van de Sovjet-Unie in hevig verval. Alcoholmisbruik, grote betonnen onbewoonde flats, criminaliteit en drugsgebruik zijn de logische gevolgen voor de vergeten inwoners van het dorp. Twintig procent van de bevolking is verslaafd aan heroïne. In de documentaire Siberia: Krokodil Tears wordt duidelijk dat de drugsproblemen van Rusland nergens zichtbaarder zijn dan in dit dorpje. Novokuznetsk.

[bq_right]Vlees rot weg, botten worden zichtbaar en een stank van rottend vlees hangt om de gebruiker heen.[/bq_right]

In dit dopje zijn de geschoolde, normale mensen vertrokken uit angst voor de gevolgen van het verval. De verlaten flats en appartementen vormen nu het onderkomen voor drugsverslaafden, alcoholisten en criminelen. De huidige bewoners verkopen metaal, heroïne en al het andere dat mogelijk geld op kan leveren. Dat geld wordt vervolgens geïnvesteerd in een nieuwe dosis drugs, op die manier is de vicieuze cirkel rond.

De toestroom van de drugs komt uit landen als Afghanistan. Russische inwoners van het dorp denken dat het een vorm is van narco-terrorisme. Dit houdt simpelweg in dat wanneer een land of dorp te maken krijgt met een agressieve vorm van drugstoevoer, de inwoners het gebruiken, vooral als de leefomstandigheden erbarmelijk zijn. Afghaanse terreurgroepen zouden de voorraad heroïne door Rusland willen verspreiden, met alle gevolgen van dien. Vrachtwagens vol heroïne afkomstig uit Afghanistan worden via Kazachstan gedistribueerd naar Rusland en verkocht op de plaatselijke voedselmarkt in Novokuznetsk.

Hierdoor diende ook een nieuwe drugs zich aan. Goedkoop, effectief, zelf te maken en levensgevaarlijk: Krokodil. De ingrediënten zijn gemakkelijk te verkrijgen bij iedere nabije apotheek in het gebied. Het effect is echter afgrijselijk. Na toediening treedt vrijwel onmiddellijke onafhankelijkheid op, en de lichamelijke gevolgen zijn niet te overzien. Vlees rot weg, botten worden zichtbaar en een stank van rottend vlees hangt om de gebruiker heen. Dit is precies waarom de documentaire zo choquerend is. Bekend is wat het doet met de gebruiker, maar toch lijken armoede en gebrek aan eigenlijk alles het te winnen van het gezonde verstand.

Hoe het verder zal gaan met Novokuznetsk zal moeten blijken. Inwoners voelen zich genegeerd door de centrale overheid en inwoners zijn afhankelijk van liefdadigheid, de kerk en elkaar. Het zware gevecht tegen armoede en verslaving is er een die nog iedere dag gevochten wordt, vooralsnog zonder succes.

[button14 linktarget=”_blank” url=”https://documentairenet.nl/review/siberia-krokodil-tears/” titel=”Bekijk de documentaire”]
[/twothirds_last]

[divider /]