Kom mij maar halen (Koppen XL)

Deze aangrijpende documentaire vertelt het verhaal van de 23-jarige Bart Verbeeck. Als hij slechts 16 jaar oud is krijgt hij botkanker. Hij krijgt een behandeling die aanslaat maar twee jaar later keert de tumor terug. Hierna volgt een nieuwe operatie en krijgt hij meerdere chemokuren. Bart vecht keihard terug tegen zijn ziekte maar twee jaar na de terug keer van zijn tumor, wordt hij ongeneeslijk ziek verklaard in oktober 2009.

Bart is terminaal en hij weet niet hoeveel tijd hem nog rest. Maar hij weet wel dat hij zijn laatste tijd op Aarde zinvol wil afsluiten met positieve dingen. Hij gaat geld inzamelen voor het kankeronderzoek in de hoop anderen te kunnen helpen in de weg naar genezing.

Documentairemaakster Phara de Aguirre bewondert Bart om wie hij is en wat hij doet. In 2010 leert ze hem kennen en zij zegt daarover “Het is een van de moedigste mensen die ik heb mogen ontmoeten”. Phara vraagt Bart of ze zijn laatste dagen mag filmen. Het vertrouwen tussen de twee is inmiddels zo gegroeid dat hij daarmee instemt.

Bart heeft gekozen voor palliatieve sedatie, euthanasie wilt hij niet. Bart wordt door middel van de palliatieve sedatie langzaam in een diepe slaap gebracht, ontwaken zal hij niet meer en ook pijn voelt hij hierdoor niet langer. Zijn lichaam zal hierdoor langzaam opgeven maar Bart krijgt hier niet langer iets van mee.

De film start op maandag 6 december, Bart bespreekt met de huisarts dat de pijn die hij voelt ondragelijk is geworden. Hij wilt niet langer meer in leven blijven en wilt het proces van de palliatieve sedatie in werking zetten. We krijgen te zien hoe zijn ouders en jongere broer met het naderende afscheid proberen om te gaan. Op 9 december krijgt Bart de medicatie die hem in een diepe slaap brengen en drie dagen later overlijd Bart. Hij is slechts 23 jaar oud geworden maar heeft een diepe impact op vele levens gemaakt.