Documentairemaakster Jessica Villerius, bekend van onder meer haar documentaires over anorexia (Vel over probleem) en eerwraak (Code Rood: Eerwraak), maakt voor NET5 een portretserie over Nederlandse vrouwen die iemand hebben vermoord. De serie Moordvrouwen was gisteren voor het eerst te zien en wordt elke maandag uitgezonden om 22.20 op NET5.
In de eerste aflevering vertelt Willeke M. haar verhaal. In haar turbulente jeugd belandde ze op zevenjarige leeftijd in een ongekend horrorscenario. Ze spreekt over hoe ze zowel geestelijk als lichamelijk werd mishandeld door haar moeder en later door haar werd ‘verkocht’ aan pedofielen. Haar jeugd levert Willeke een levensgroot trauma op. Ze belandt van de ene gewelddadige relatie in de andere en kan de cirkel van geweld niet doorbreken.Als haar oudste dochtertje wordt verkracht is voor Willeke de maat vol. Ze wil niet het risico lopen dat deze man haar dochter ooit weer zal aanraken en dus brengt ze hem om het leven met vele messteken. Ze krijgt hiervoor twaalf jaar gevangenisstraf. Inmiddels is Willeke weer vrij.
[divider/]
[tab:docu]
[sc name=docubroken2 id=”HIZ3zzG9u1g” ]
[tab:trailer]
httpvh://www.youtube.com/watch?v=HIZ3zzG9u1g
[tab:END]
[divider/]
Schitterende docu! Prachtig mens.
Ik heb bewondering voor deze Willeke. Niet om haar daad. Maar hoe ze door alles heengekomen is en (terecht) haar eigenwaarde heeft hervonden. Moedig, moedig.
Bij het kijken van deze documentaire liepen me de tranen over mijn wangen , woede en onmacht voelde ik… Zoveel vragen waarom stuurt de politie een kind van die leeftijd met een vraag om hulp terug naar huis? Heb nu alweer kippenvel…. Heel veel respect en bewondering ja , dat ze zich zo lang zo heeft weten in te houden ! En dat ze er zo sterk uit gekomen is ! ook vragen wat is er nadat haar verhaal bekend werd , gebeurd met de rest van de daders..? En vooral wat is er mis met ons rechtssysteem?? Ik ben sterk onder de indruk van haar kracht .
Heel erg indrukwekkende docu. Niet te geloven bijna dat dit waargebeurd is.. De reconstructies werken op je emoties en zijn niet vervelend of te ‘commercieel’: het helpt om de ernst van de situatie te begrijpen; hoewel dat dus erg moeilijk is.
En zoals anderen al voor mij zeiden; de kracht van Willeke is te bewonderen.
Een ontzettend triest verhaal, verschrikkelijk.
In de wanhoop doe je dingen, maar dat zegt niet dat je voor eigen rechter moet spelen.
Maar wat doe je als je niet geholpen wordt, als mensen vergeten wat jij hebt meegemaakt.
Een vrouw die jarenlang misbruikt is en waarvan haar kind hetzelfde mee heeft moeten maken. Willeke kiest ervoor om zelf het recht in eigen handen te nemen. Ze vermoordt de man die haar en haar kind heeft verkracht en andere gruwelijke daden op zijn geweten heeft (als die man überhaupt een geweten heeft). Zij krijgt uiteindelijk dertien jaar celstraf. Zij wordt nu gezien als de slechterik want zij heeft een moord begaan. Maar wie is nou werkelijk de dader?
Ze is nu vrij maar eigenlijk zal zij voor de rest van haar leven getekend zijn. Ze krijgt nu te maken met allerlei stigma’s. Mensen vertrouwen haar niet meer, ze verdenken haar voor allerlei soorten misdrijven. Aangezien zij in de gevangenis heeft gezeten wordt er snel vanuit gegaan dat ze ook andere misdaden pleegt zoals diefstal. Eenmaal een crimineel is altijd een crimineel, is wat de mensen vaak denken. Dit is wat je noemt het stigmatiserend effect. Maar is zij wel een crimineel? En zo ja, wat is dan een crimineel en wie beslist dat?
De etiketteringstheorie verklaart het voortduren van criminaliteit. Als iemand een misdrijf pleegt en wordt gestraft plakken andere mensen hem het etiket “misdadiger” op en behandelen ze hem als een misdadiger. Vrijgekomen gevangenen krijgen van de samenleving dus weinig kans om deel te nemen in de maatschappij en een ‘normaal’ leven op te bouwen.
Het is een pre dat zij zelf beseft dat ze geen misdadiger is anders had ze grote kans om een secundair zelfbeeld te ontwikkelen.
Ze heeft haar straf uitgezeten en voor haar is het een afgesloten hoofdstuk. Waarom kunnen wij als samenleving niet hetzelfde denken?
Veels te lange straf heeft willeke gekregen, na zo’n vreselijk leven.
Een vrouw kan veel hebben, maar aan je kinderen moeten ze niet komen.
Ze werd gewoon uiteindelijk naar deze daad gedreven, Willeke is te vaak getard.
ik zal het niet goed praten hoor.. maar ze had geen keuze meer..
en trouwens.. ik zeg het ook hoor, de eerste die zich vergrijpt aan mijn kind, leeft daarna niet lang meer..
Ze moeten de verkrachters levenslang geven, maar dat ho maar.. Die mogen lekker doorgaan..
Wat een bijzondere sterke vrouw. Ik gun haar echt een prachtig leven vanaf nu..
Ik ben het helemaal eens dat ons rechtssysteem niet klopt!
Het kan toch niet wat hier gebeurd.. Diep triest vind ik het van justitie en politie..
Enorm veel respect voor de vrouw die dit heeft moeten doorstaan. zelfs voor haar daden. Want wat moet je? Als het maar doorgaat en de politie er niet verder aan meewerkt.. In dat opzicht zou het Amerikaanse beleid met een jury soms beter zijn.. Waarbij we ook uit gevoelens kunnen handelen en niet uit een boek.. ( Niet dat ik in vele opzichten pro-Amerikaans ben, maar toch). Zieke geesten op de Aarde.
Een oud protestlied wat we in Amsterdam zongen vroeger in de feministische demonstraties deed me hieraan denken.. :
Alle mannen die verkrachten,
Weet je waar ik die het liefste wil zien?
In de Amsterdamse grachten,
Of nog liever onder lijn 10!!!
Dank jullie voor deze reacties.
Door mijn boek: Mijn jeugd vermoord. is een jonger zusje met mij in contact gekomen en voor het eerst verteld over haar misbruik, kijk de video en hoor wat ze zegt over onze jeugd!
https://www.youtube.com/watch?v=y58KKTtMgjw