Uit onderzoek blijkt dat 32% van de Nederlanders vóór de invoering van de doodstraf is. In de documentaire De Doodstraf, uit de documentaireserie Code Rood gaat documentairemaker Jessica Villerius, die als een van de weinige toegang kreeg tot de death row, op zoek naar de zin van de doodstraf. De dertig jarige Clinton Young wacht al 12 jaar in een dodencel op z’n executie nadat hij is veroordeeld voor twee moorden. In ‘n metalen kooi in de gevangenis in Texas vertelt hij hoe het voelt om te weten dat hij binnenkort een dodelijke injectie krijgt.
Wat volgt is een beklemmend gesprek tussen twee leeftijdsgenoten, waarvan er één binnenkort wordt omgebracht met als prangende, achterliggende vraag: is hij wel schuldig? Daarnaast voert Jessica Villerius gesprekken met familieleden van ter terdoodveroordeelden en met twee van de 143 mensen die in de dodencel zaten maar uiteindelijk onschuldig bleken en zijn vrijgelaten. Zij vertellen haar dat ze de hoop nooit hebben opgegeven. Villerius spreekt ook met familieleden van slachtoffers. Hoe voelen zij zich bij het feit dat er in hun naam iemand ‘legaal’ is omgebracht? Geeft het hen rust?
In de documentaire doet ook Rais Bhuiyan zijn verhaal: hij overleefde als enige de moordaanslag van de ‘9/11 killer’ Mark Stroman. Deze was na de aanslagen van 11 september zo boos dat hij schietend de straat op is gegaan en iedereen die een islamitisch uiterlijk had neerschoot. Rais overleefde de kogels in zijn hoofd en maakte zich hard tégen de executie van de dader. Het mocht niet baten.
De helft van deze documentaire gaat niet over de doodstraf, maar over de presentatrice zelf. Na 20 minuten uitgezet, want daar volgt een lang interview met de dame die het programma maakt, over wat zij er allemaal wel niet over voelt. Sorry hoor, maar ik dacht dat dit over de doodstraf ging, niet over de First World Problems van domme blondjes.
Ik snap wat Piet schrijft. De presentatrice komt over als een moraalridder en laat haar persoonlijke waardeoordelen stevig doorklinken gedurende de documentaire. Ze zet hiermee geen neutraal beeld neer, gemiste kans. Ze heeft mijns inziens ook specifiek naar mensen gezocht met een verhaal dat haar waardeoordeel ging ondersteunen.
De documentaire gaat wel degelijk over de doodstraf, maar ook over de dingen daaromheen. Van de 45 minuten dat deze documentaire duurde, was het interview met de presentatrice op een gegeven moment 5 minuten of iets dergelijks. Het is normaal dat er in een documentaire over heftige onderwerpen, waarover uiteenlopende meningen bestaan, naar de mening wordt gevraagd van de interviewer. Gezien dat toch de toon zet voor het interview en de invalshoek ervan. Als de presentatrice specifiek heeft gezocht naar mensen die haar mening delen, is dat mislukt. In de documentaire wordt er een man geïnterviewd die werkt in de gevangenis, die heeft niet uitgesproken dat hij voor of tegen de doodstraf is, maar slechts dat het zijn werk is en zijn mening er niet toe doet. Later in de documentaire, is er een interview met de grootmoeder van een vermoord meisje waarvan de daders ter dood zijn veroordeeld, die vrouw is voor de doodstraf en was blij dat de daders ter dood veroordeelt zijn. Deze deelt dus duidelijk niet dezelfde mening.
Daarnaast zou het veel minder aangrijpend zijn als de documentaire zou gaan over de doodstraf en schuldige ter dood veroordeelden. Waarschijnlijk wel interessant, maar empathisch van een veel lager niveau. Je hebt tenslotte niet zo gauw medelijden met iemand schuldig aan moord.
[…] Code Rood: De Doodstraf is een spraakmakende documentaire waarin documentairemaker Jessica Villerius onderzoekt wat de zin van doodstraf is. Ze volgt een dertig jarige man die al 12 jaar wacht op zijn executie. Deze Clinton Young is veroordeeld voor het plegen van twee moorden. De documentaire laat zien hoe een man als Clinton zijn leven leeft in een gevangenis in Texas wachtend op de dood. Clinton beweert dat hij onschuldig is, zal hij uiteindelijk de doodstraf toch weten te ontlopen? Kijken! […]
jullie zijn allemaal HOOOMMOOOOOSSSS
Is deze man nou geëxecuteerd of niet?
ik kan het niet vinden op internet
nog niet
De triviale (en soms zelfs wat onnozele) vragen van de interviewster dragen ertoe bij dat deze documentaire een beetje inhoudsloos en oppervlakkig blijft. Jammer want het is een boeiend onderwerp.